/// m r y m ///
ای صاحب محبت، بنگر بدین محبت
پابوس گشته عمری، گرچه که دیده خفت
کز آستانه ی تو، قدوس تر ندیدم
پشتت بسی دویدم، با گریه ها و حسرت
پشتت نفس گرفتم، رویت زِ من گرفتی
من سال ها ندیدم، جز خواب چشم مستت
رفتی زِ من بگیری، زندانِ کوچکم را
دیدی که پس گرفتم، حبسم میان چشمت
صابون زدی شکم را، دلگرمِ دیگرانی
چون من خری نیابی، بگرفته با تو الفت
دستم دراز کردم، نازو نیاز کردم
پشتت به من نمودی، مشغول عشقو عشرت
با یک اشاره ی خود، من را خطاب کردی
دیگر کسی نیابم، چون تو شکوهو حشمت
گفتی برو که رفتم، گفتی بیا که هستم
ای کاش تا همیشه بوسه کنم به دستت
تو صاحب هوایی، همسایه ی زمینم
فرمانروای عشقی، فرمان پذیر عشقت
زیبا تر از ملائک، حاکم تر از ملک ها
در آسمان پرنده، روی زمین پُر عزت
در عرش گر پریدی، من را به یاد آور
در غصه گر خزیدی، بر من بریز خشمت
عاشق کُشی چنان تو، جز من کسی ندیده
مشغول پای بوسی، ماندم به حکم حبست