به روزهای خنده های واقعی، به روزهای مهربانی های بی مهابا،
به آن روزهایی که هنوز جدایی را نمی دانستم که چیست…
چه اهمیت دارد که کودکی کرده باشم یا نه، چه اهمیت دارد؟
تو که باشی تو که می خندی دوباره کودک می شوم… .
بخند… با من… برای من… همین!
You can search throughout the entire universe for someone who is more deserving of your love and affection than you are yourself, and that person is not to be found anywhere. You yourself, as much as anybody in the entire universe deserve your love and affection.


A new command I give you: Love one another. As I have loved you, so you must love one another.I have found the paradox, that if you love until it hurts, there can be no more hurt, only more love.
حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست
باده پیش آر که اسباب جهان این همه نیست
از دل و جان شرف صحبت جانان غرض است
غرض این است وگرنه دل و جان این همه نیست
منت سدره و طوبی ز پی سایه مکش
که چو خوش بنگری ای سرو روان این همه نیست
دولت آن است که بی خون دل آید به کنار
ور نه با سعی و عمل باغ جنان این همه نیست
پنج روزی که در این مرحله مهلت داری
خوش بیاسای زمانی که زمان این همه نیست
بر لب بحر فنا منتظریم ای ساقی
فرصتی دان که ز لب تا به دهان این همه نیست
زاهد ایمن مشو از بازی غیرت زنهار
که ره از صومعه تا دیر مغان این همه نیست
دردمندی من سوخته زار و نزار
ظاهرا حاجت تقریر و بیان این همه نیست
نام حافظ رقم نیک پذیرفت ولی
پیش رندان رقم سود و زیان این همه نیست
///حافظ///
تو آمدی ز دور ها و دور ها
ز سرزمین عطر ها و نور ها
نشانده ای مرا کنون به زورقی
ز عاج ها… ز ابر ها… بلور ها
مرا ببر ….. امید دلنواز من!
ببر به شهر شعر ها شعور ها
کنون که آمدیم تا به اوج ها
مرا بشوی با شراب موج ها
مرا بپیچ در حریر بوسه ات
مرا بخواه در شبان دیر پا
مرا دگر رها مکن
مرا از این ستاره ها جدا مکن
نگاه کن که موم شب به راه ما
چگونه قطره قطره آب میشود
صراحی دیدگان من به لای لای گرم تو
لبالب از شراب خواب میشود
نگاه کن ! تو میدمی و آفتاب میشود.
فروغ فرخزاد